Don’t stand, don’t stand so, don’t stand so close to me, zong the police al in de tachtiger jaren. Nu in de jaren 2020 is dat een normale reactie als je over straat loopt of survivalt door de schappen van de supermarkt. Waar mensen met mondkapjes doorheen denderen, dwars door de rijen bij de kassa, want zij zijn toch beschermd. Nog geen jaar geleden was gezicht bedekkende kleding nog verboden, nu met deze al weken lopende pandemie loopt een kwart van de bevolking met zo’n mombakkes die de helft van je gezicht aan het publiek onttrekt. ;”Je geld of je leven”. Probeer nu maar een signalement te geven over de gene die je net van je... Lees meer...
Ik mis jullie Ik zal het missen maandag denk ik, het struinen tussen de ouwe meuk van anderen op de vrijmarkt. Traditioneel schreef ik altijd een blog over mijn indruk van deze vrije dag. Lekkâh struinen tussen de teringzooi van anderen die het voor een appel en een ei op koningsdag aanbieden. vijftig procent kan eigenlijk zo de afvalbak in maar wordt toch te koop aangeboden op deze dag en vreemd genoeg nog verkocht ook. Ik zal dat missen maandag. Die kinderen die kwijlend in hun blokfluit blazen om een paar zuivere tonen te laten horen voor een kleine vergoeding. Soms gaf ik ze een euro als ze even 5 minuten niet in die fl... Lees meer...
`t is al weer ff geleden dat ik een blog geschreven heb maar ik heb een goed excuus. Mijn laptop heeft kuren en aangezien ik geen wizzkid ben zal ik het op een of andere manier moeten zien op te lossen. Maar het lukt me redelijk nu. Ondertussen zitten we in een Corona crisis al zo’n 2 ½ week. En na gisteren naar de minister president te hebben geluisterd duurt dat nog wel even. Geen samenscholingen, dus niet trainen bij Sparta. Veel je handen wassen en niemand in zijn gezicht spugen. Je mag wel voor jezelf lopen maar het beste is toch binnen op de bank blijven hangen en naar een filmpje kijken of het huis verbouwen. Naar het schi... Lees meer...
Er was eens een man uit Verona…Zijn bijvrouw heette Ilonahij viel door de mand, want hij kuste haar handnu hebben ze beide Corona Rochelend kotsend, kwijlend, snotterend, stampend, misselijk en helemaal naar de klote kwamen ze over de eindstreep. Tenminste dat mag ik wel verwachten. Ik was er niet bij want ik vloog naar alle kanten op het parcours vandaag. Op de E-bike wel te verstaan. Onderweg naar het Malieveld kwam ik ze al tegen; dames en heren in strakke broekjes en fel gekleurde jasjes, truien en mutsen. Ik stalde mijn fiets bij het hertenkamp en liep even over het veld dat al zo erg mishandeld was de laatste tijd. Boeren m... Lees meer...
Ik liep vanavond, zoals de laatste tijd weer een rondje mee met de groep van Agnes en Richard, ook wel genoemd , Groep Ari. De bedoeling was een rondje Loosduinen met versnellingen van vèf minuten, waarbij de trainer ( dat was in dit geval Agnes) om de vijf minuten op een fluitje blies om aan te geven dat de eerste vijf minuten waren aangebroken. Daarna was het vijf minuten rust enzovoort. Agnes blies zo hard dat ze gelijk even een sanitaire stop moest maken en gaf opdracht aan Ferwin om het fluitgedoe over te nemen voor de rest van de training. Ze had waarschijnlijk de bril niet naar beneden gedaan want ze moest terug naa... Lees meer...
Het storm seizoen is aangebroken! Na Ciara (what’s in a name?) die ons de afgelopen week geteisterd heeft. Op maandag en dinsdag was het even rustig in de atmosfeer en zelfs een beetje lenteachtig, maar gisterenavond diende Dennis zich aan. Hij was in de middag al langs geweest met mijn kleinzoon en dochter om hun nieuwe auto te laten zien, maar die bedoel ik niet dat is mijn schoonzoon Dennis. Nee ik bedoel ook niet Dennis Storm die we kennen van 3 op reis van Veronica, ik bedoel de storm Dennis met windvlagen van rond de honderd kilometer per uur trok die gisterenavond ons al zo geteisterde landje binnen om de laats... Lees meer...
Zeven uur, tijd om op te staan en met mijn ochtendritueel te beginnen, eerst de drie B’s afwerken , Broodje, Bakkie, Bouten en dan de sportkleren aan en naar ’t Zuidâhparruk voor een afstraffing bij Sparta. Dat Bakkie plur werd een Baggâhbakkie senseo en die boterham werden er twee met kaas. Dat bouten zal ik niet over uitweiden maar het was een formidabel kunstwerkje. Hier wil ik het bij laten want ik heb geen foto’s genomen. Na dat ritueel wees de klok tien over negen aan en werd het tijd om op te stappen. Mijn stalen ros stond in de stal beneden te wachten op wat komen zou. De reistijd naar het Zuiderpark is gemiddeld tien min... Lees meer...
Het zal rond een uur of zes geweest zijn toen ik zoals gewoonlijk uit mijn bed moest want er hing een regenbui aan mijn reet. Even lossen en dan nog een uurtje tussen de warme lappen want ik moest pas rond kwart voor tien in Sweetlake zijn omdat ik met een groepje randdebielen de baggâh van het Buytenpark aldaar gingen bedwingen. Mijn fiets had ik al achterop de auto gebonden want die stond toch veilig in de parkeergarage onder mijn nieuwewoning, tenminste daar ging ik van uit. Met die gedachte die door mijn hoofd spookte ben ik toch maar uit mijn bed gekropen en na mij spieren een beetje te hebben opgewarmd propte ik snel een bo... Lees meer...
’t is al een tijdje geleden dat ik een shot onvervalste rock ’n roll heb gekregen. Door omstandigheden waarin ik ben verzeild geraakt kwam het er niet van en mijn hoofd stond er niet naar. Behalve hardlopen om mijn kop te legen bestond er een half jaar niets anders te doen voor mij. ik was eigenlijk dazed and confused..Sporten is goed voor de innerlijke mens maar ik heb wel door dat dit eindigt in blessures en daardoor onvermijdelijk terugval in die diepe put waarin ik al een poosje vertoef. Daar wil ik uitklimmen. Muziek is ook een goede drug die, als je er voor open staat veel positiefs met je kan doen. Ik had van... Lees meer...
Gisteren was de jaarlijkse Santarun bij Avé Spaghtâh. Bij aankomst rond half 7 (ik ben nou eenmaal graag op tijd) trof ik in de kantine een grote trol en twee kleine elfjes aan die bezig waren met de voorbereiding van deze jaarlijkse run. Nou ja run, voor de meesten was het een soort geforceerd wandelen, maar de ouwetjes moesten het ook goed kunnen bijbenen. De kantine begon aardig vol te lopen met allerlei vreemd uitgedoste figuren in het rood en groen met vreemde mutsjes en nepbaardjes, met kerstverlichting en leuke sexy jurkjes. Dus bijna allemaal goed gemutst en klaar voor de poppenkast daaromheen. Santa’s hulp Josè nam de (t... Lees meer...